Ιδέες που οδήγησαν στο Internet

Η φιλοσοφία που έχει σήμερα το Web οφείλεται σε ιδέες πολλών ανθρώπων ξεκινώντας από τα μεσαιωνικά χρόνια όπου γίνονταν προσπάθειες ανάπτυξης συστημάτων και μηχανισμών διασύνδεσης κειμένων και αναφορών. Το βασικό μοντέλο εγγράφου που αναπτύχθηκε και χρησιμοποιείτο εκείνα τα χρόνια ήταν ένα έγγραφο από κείμενο μαζί με εικόνες το οποίο εμπλουτιζόταν με αναφορές σε άλλα έγγραφα οι οποίες γράφονταν στο περιθώριο του κειμένου. Με την βοήθεια αυτών των πρώιμων συνδέσμων οι αναγνώστες τέτοιων κειμένων μπορούσαν να βρουν αναφορές σε συγκεκριμένες παραγράφους και σελίδες του ίδιου εγγράφου ή ακόμα άλλων εγγράφων ή βιβλίων. Ο μηχανισμός αυτός ήταν με λίγα λόγια ένα πρώιμο είδος υπερκειμένου όπως αυτό εμφανίζεται σήμερα σαν βασική ιδέα του Web.

Το 1940 ο Dr. Venneral Bush, στο άρθρο του "As we may think" (το οποίο δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 1945), περιγράφει το όραμα του για έναν υπολογιστή ο οποίος θα υποστηρίζει ένα σύστημα υπερκειμένου το οποίο ονόμασε Mamex. Στην περιγραφή του αυτή αναφέρεται στην πλοήγηση μέσα σε ένα σύνολο διασυνδεμένων πληροφοριών, αλλά και στη δυνατότητα κάποιος να μπορεί να προσθέτει εύκολα τις δικές του πληροφορίες συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη του συνόλου της πληροφορίας. O Dr. Bush ήταν Διευθυντής του Υπουργείου Επιστημονικής Έρευνας και Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (US Office of Scientific Research and Development).

Αργότερα ο Douglas Engelbart ο οποίος ίδρυσε το Augmentation Research Center στο Stanford Research Institute το 1963, συνέβαλε με το έργο και τις ιδέες του στο να αναπτυχθεί το ποντίκι (mouse) που έχουν σήμερα όλοι οι υπολογιστές. Συνέβαλε επίσης στην θεωρία του υπερκειμένου και στην ανάπτυξη προγραμμάτων με τα οποία μπορούν να επικοινωνούν ομάδες ανθρώπων (groupware).

Ο Ted Nelson ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του συμβάλλοντας στην ανάπτυξη ενός παγκόσμιου συστήματος υπερκειμένου που ονομαζόταν Xanadu. Ο Ted Nelson είναι ο άνθρωπος που εισήγαγε τον όρο 'υπερκείμενο' (hypertext) και είναι γνωστός για τα βιβλία του: "Literary Machines" και "Dream Machines", στα οποία περιγράφει τα hypermedia όπως τα ξέρουμε σήμερα, δηλαδή hypermedia που να περιλαμβάνουν, όχι μόνο απλές εικόνες μαζί με το κείμενο, αλλά και ολόκληρές ταινίες. Το 1967 παρουσίασε ένα τέτοιο σύστημα στην Expo '67 που φιλοξενήθηκε στην Τσεχοσλοβακία.

Το ACM SIGWEB, το οποίο είναι μια σύμπραξη για την Επιστήμη των Υπολογιστών, υπήρξε για πολλά χρόνια το κέντρο για την έρευνα συστημάτων υπερκειμένου και το οποίο βοήθησε στην διάδοση και την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων διοργανώνοντας μια σειρά από ετήσια συνέδρια και σεμινάρια. Το ACM SIGWEB συγκροτήθηκε αρχικά με το όνομα SIGLINK σε ένα workshop με θέμα το υπερκείμενο το 1987 στο Chapel Hill, North Carolina.

Το 1987 ο Bill Atkinson, κυρίως γνωστός για το πρόγραμμα δημιουργίας bitmap γραφικών με όνομα MacPaint, ανάπτυξε και διάδωσε στον κόσμο το πρώτο δημοφιλές σύστημα υπερκειμένου με όνομα HyperCard με το οποίο μπορούσε κανείς εύκολα να δημιουργήσει ένα γραφικό περιβάλλον υπερκειμένου (κείμενο μαζί με εικόνες, ήχους και βίντεο).

Λίγο αργότερα το 1989 στην Γένοβα ο Tim Berners και ο Robert Caillau οι οποίοι εργάζονταν για το CERN, ένα διεθνές κέντρο έρευνας φυσικών, συνεργαστήκαν και ανέπτυξαν ένα σύστημα διασυνδεδεμένων πληροφοριών το οποίο ήταν προσβάσιμο από διαφορετικά συστήματα υπολογιστών οι οποίοι βρίσκονταν μακριά ο ένας με τον άλλον. Τότε οι χρήστες αυτού του πρωίμου internet χρησιμοποιούσαν τις τεχνολογίες Tex και PostScript για την δημιουργία περιεχομένου, ενώ πιο λίγοι ήταν αυτοί που χρησιμοποιούσαν την πολύπλοκή γλώσσα SGML (η HTML είναι υποσύνολο της SGML), τεχνολογίες οι οποίες δεν μπορούσαν να τρέξουν από όλα τα συστήματα υπολογιστών λόγω της πολυπλοκότητας και του αποθηκευτικού όγκου τους. Ο Tim Berners τότε συνειδητοποίησε πως χρειαζόταν κάτι πιο απλό το οποίο θα μπορούσε να "τρέξει" με την ίδια αποτελεσματικότητα από ένα πολύ μικρό υπολογιστή μέχρι και ένα σύνθετο γραφικό υπολογιστικό σύστημα. Έτσι αναπτύχθηκε η HTML, η οποία πραγματοποιούσε με πολύ εύκολο τρόπο αυτό που ο Tim Berners είχε σκεφτεί, και το οποίο συνεργάστηκε επίσης πολύ εύκολα με το πρωτόκολλο TCP/IP που χρησιμοποιούσαν από τότε οι υπολογιστές για να επικοινωνούν μεταξύ τους.

Το 1991 το CERN ξεκίνησε να λειτουργεί στο Web μαζί με μια mailing list με το όνομα www-talk. Πολλοί άνθρωποι, είτε για επαγγελματικούς σκοπούς, είτε για την ερασιτεχνική ενασχόλησή τους με το αντικείμενο, βοήθησαν να εξελιχθεί το Web φτιάχνοντας web sites και σχεδιάζοντας browsers όπως το Cello, Viola και MidasWWW. Ο διασημότερος όμως browser της εποχής εκείνης ήταν ο X Window Mosaic browser ο οποίος σχεδιάστηκε από την εταιρία National Center for Supercomputer Applications (NCSA) και ο οποίος αργότερα έγινε ο κύριος browser των Mac υπολογιστών.

Το Web, ή αλλιώς το World Wide Web, από το 1991 άρχισε να μεγαλώνει με ταχύτατους ρυθμούς εξαφανίζοντας άλλα συστήματα διακίνησης πληροφοριών βασισμένα στην τεχνολογία του Internet, όπως WAIS, Hytelnet, Gopher, και UseNet.